خبرگزاری مهر – گروه بین الملل: پرتاب موفقیت‌آمیز ماهواره نور ۱ از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کسب یک موفقیت جدید برای جمهوری اسلامی بهانه‌ای شده تا آمریکا اقدامات ضد ایرانی خود را با شدت بیشتری پیگیری کند.
کسب این موفقیت به مذاق کشورهایی که به هیچ وجه خواهان پیشرفت ایران نیستند خوش نیامده و از همین رو آنها (انگلیس، فرانسه، آلمان و البته آمریکا) ایران را متهم به نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت می‌کنند و کاخ سفید با سوءاستفاده از همین موضوع تلاش می‌کند تا بهانه‌ای برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران بیابد.
در همین رابطه روز گذشته «مایک پمپئو» وزیر خارجه ایالات متحده، با انتشار بیانیه‌ای از کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل خواست تا تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کنند.
بر اساس برجام تحریم تسلیحاتی ایران در اکتبر ۲۰۲۰ به پایان می‌رسد و پس از آن تهران می‌تواند آزادانه اقدام به خرید و فروش تسلیحات نظامی کند.
در این راستا خبرنگار مهر گفتگویی با «پل پیلار» رئیس سابق بخش تحلیل عملیات سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) انجام داده که در ادامه می‌آید.
لازم به ذکر است که «پل پیلار» از اساتید دانشگاه «جرج تاون» آمریکا است و تاکنون مسئولیت‌های متعددی را بر عهده داشته که از جمله آنها می‌توان به ریاست واحد تحلیل عملیات‌های سیا در شرق نزدیک، خلیج فارس و جنوب آسیا اشاره کرد. پیلار همچنین سابقه حضور در شورای اطلاعات ملی آمریکا را به عنوان یکی از اعضای اصلی این شورا در کارنامه فعالیت خود دارد.
*ایالات متحده آمریکا در تلاش است موضوع تحریم تسلیحاتی ایران را در شورای امنیت سازمان ملل تمدید کند. با توجه به اینکه ایالات متحده آمریکا برجام را نقض نموده و از آن خارج شده است، آیا می‌تواند از نظر قانونی چنین درخواستی داشته باشد؟
به عنوان یک عضو دائم شورای امنیت، ایالات متحده آمریکا می‌تواند درخواست‌هایی را برای اقدام شورا در مورد انواع امور ارائه دهد. قانونی بودن درخواست واقعاً مسئله نیست. اعضای دیگر شورا می‌دانند که ایالات متحده آمریکا در زمان ترامپ بود که برجام را نقض کرد و مستقیماً علیه قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، که تأیید رسمی بین المللی برجام است اقدام کرد. به همین دلیل و دلایل دیگر، انتظار می‌رود دولت ترامپ در برابر تلاش خود برای گسترش تحریم تسلیحاتی با مقاومت قابل توجهی مواجهه شود.
*ایالات متحده آمریکا با وجود خروج از برجام قرار است خود را به عنوان یک شرکت کننده(participant) در برجام معرفی نماید. چرا ایالات متحده به دنبال این هدف است؟
دولت ترامپ از هر وسیله ممکن برای اعمال هر نوع فشار ممکن بر ایران استفاده کرده است. امریکا استدلال می‌کند که هنوز هم باید به عنوان یک شرکت کننده در برجام در نظر گرفته شود تا بتواند از مکانیسم ماشه (اسنپ بک) برای ایجاد توافق نامه‌ای جهت بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران که قبلاً برداشته شده بود استفاده کند.
*اگر ایالات متحده آمریکا نتواند تحریم تسلیحاتی خود علیه ایران را تمدید کند، به احتمال زیاد به مکانیسم ماشه روی می‌آورد. چگونه او می‌تواند این اقدام را بطور قانونی انجام دهد، حتی اگر او خود را یک شرکت کننده در برجام قلمداد کند؟
دولت ترامپ استدلال می‌کند که هنوز هم یکی از طرف‌های توافق نامه است، حتی اگر به شدت تعهدات خود را براساس توافق نامه نقض کرده باشد. در واقع، اعلامیه‌های قبلی دولت چیزی جز انکار کامل برجام نبوده است. طرف‌های دیگر این توافق نامه، به ویژه روسیه و چین، بعید است که استدلال ایالات متحده را بپذیرند.
آنها خواهند گفت که تنها تفسیر مناسب این است که ایالات متحده می‌تواند یا در توافق باشد یا از آن خارج شود و اینکه نمی‌تواند از تعهدات خود صرف نظر کند در حالی که از توافق نامه برای مجازات کردن یکی از طرف‌های دیگر استفاده می‌کند. طرف‌های دیگر برجام غیر از ایالات متحده کاملاً آگاه هستند که اگرچه ایران از برخی محدودیت‌های غنی سازی اورانیوم مشخص شده در این توافق نامه تجاوز کرده است، اقدامات آن در پاسخ مستقیم به نقض ایالات متحده امریکا اتخاذ شده است.
*آیا کشورهای اروپایی می‌خواهند با فعال کردن مکانیسم ماشه، پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ببرند؟
هنگامی که ایران به تدریج از مرزهای غنی سازی برجام فراتر رفت، اروپایی‌ها احساس کردند که مجبورند روند حل اختلاف را آغاز کنند. اما هدف اروپایی‌ها این است که توافق را نجات دهند نه اینکه آنرا از بین ببرند. احتمالاً ترجیح اروپا این نیست که پرونده را به شورای امنیت ببرند بلکه خرید زمان و تمدید روند حل اختلاف تا بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکاست به این امید که یک دولت جدید وارد کاخ سفید شود.
